on 5 Ocak 2014 Pazar


S.Sözer Çizmeci - Alomaliye.com, 05.12.2013
Genel anlamda yabancı uyruklu iş görenlere uygulanacak olan mevzuat, yabancı uyrukluların bir başka ülkede hizmet akdi ile çalışmaları durumunda çalıştıkları ülkenin mevzuatına tabi olmaları yönünde belirlenmektedir. Bu ilke yabancı uyruklulara uygulanacak sosyal güvenlik mevzuatının belirlenmesi için de geçerlidir. 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun[1] 4. Maddesi ikinci fıkrası (c) bendi hükmünce, “Mütekabiliyet esasına dayalı olarak uluslararası sosyal güvenlik sözleşmesi yapılmış ülke uyruğunda olanlar hariç olmak üzere, yabancı uyruklu kişilerden hizmet akdi ile çalışanlar", ülkemizde sigortalı sayılmaktadır. Ülkemizin taraf olduğu uluslararası sosyal güvenlik sözleşmeleri, taraf ülke vatandaşlarına uygulanacak olan mevzuatın belirlenmesi hakkında, çoğunlukla hizmet akdi ile çalışan yabancıların çalıştıkları ülkenin mevzuatına tabi olmaları yönünde hükümler içermektedir.[2] Fakat yabancı uyruklu işçilerin geçici süreliğine bir işin icrası için başka bir ülkede görevlendirilmeleri durumunda, özellikle mükerrer sosyal sigorta maliyetlerinin engellenmesi amacıyla, gerek uluslararası sözleşmeler aracılığı ile gerekse ülkelerin kendi iç hukuklarındaki düzenlemelerle, başka bir ülkede görevlendirilen personelin, normalde çalıştığı ülkenin (görevlendirmeyi yapan) sosyal güvenlik sistemi içerisinde kalmasına olanak sağlayacak yönde tedbirler alınmaktadır. Genel olarak, çeşitli ülkelerin uygulamaları incelendiği zaman, uluslararası görevlendirme sürelerine ilişkin hükümler, belirli bir süre ile sınırlandırılmakta, bu sürelerinin aşımında ise yabancı uyruklu işçi, görevini icra etmek için bulunduğu ülkenin mevzuatına tabi olmaktadır. Bu uygulamalar, sosyal güvenlik sözleşmesi imzalanan ve imzalanmayan ülkelerin vatandaşları arasında farklılıklar göstermektedir.

Following fixed parameters of 2014 represents basic payroll accounting in Turkey. There might be other benefits and allowances applicable to the workers. Below calculations excludes daily food, family and children allowances and other exemptions. Please consult to your accountant for detailed information. The following information is for informational purposes only.
on 13 Mart 2013 Çarşamba


Şu an Türkiye Büyük Millet Meclisi gündeminde bulunan Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu tasarısı[1], ülkemizin ihtiyacı olan kapsamlı ve güncel bir yabancılar kanununa kavuşması yönünde büyük önem arz etmektedir.  Tasarı, yabancıların ülkeye giriş, çıkışlarını, vize ve ikamet izinleri ile yabancıların sınırdışı edilmelerini, uluslararası koruma düzenlemelerini ve göç yönetiminden sorumlu Göç İdaresi Genel Müdürlüğü'nün kuruluş, görev, yetki ve sorumluluklarını düzenleyen beş ana kısımdan oluşmaktadır. Tasarının genel gerekçesinde de belirtildiği üzere “uluslararası koruma dışında kalan ya­bancıların ülkeye girişini, ülkede kalışını, ülkeden çıkışını, vize ve ikamet izni işlemlerini, sınır dışı edilmelerini ve Türkiye’de bulundukları sürece sahip oldukları hak ve yükümlülüklerini düzenleyen Pasaport Kanunu ile Yaban­cıların Türkiye’de İkamet ve Seyahatleri Hakkında Kanun, 1950 tarihli olup, güncel sorunlar ve gelişmeler karşısında yetersiz kalmaktadır. Bunun yanın­da, uluslararası koruma alanında kanun düzeyinde temel bir düzenleme bu­lunmamakta, uygulamalar idarî düzenlemeler doğrultusunda yürütülmekte­dir” Tasarının kanunlaşması ile kapsamı dahilinde yer alan uluslararası koruma düzenlemelerinin ve yabancıların Türkiye’ye giriş, Türkiye’den çıkış ve Türkiye’de kalışlarını düzenleyen usul ve esasların güncellenmesi, çağdaşlaşması ve, ikincil düzenlemelerden ziyade hukuki temellere dayanması amaçlanmaktadır.  1/619 Esas numarası ile TBMM gündeminde bulunan tasarının önümüzdeki günlerde yasalaşması beklenilmektedir. Bu çalışmada tasarının 4817 sayılı Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkındaki Kanun[2] kapsamında mevcut yabancıların çalışma izinleri rejimine getireceği değişiklikler ele alınacaktır. Tasarının incelenmesinde, İçişleri Komisyonu tarafından kabul edilen metin kullanılmıştır.[3]  Tasarının yasalaşması halinde, 4817 sayılı kanun çerçevesinde oluşturulmuş olan yabancıların çalışma izni sistemindeki öngörülen önemli değişiklikler aşağıda sıralanmaktadır.